КЫЛЫК «нрав; характер; поступок; действие» > мар., удм. кылык, чув. хăлăх < гом. төрки, бор. төрки (ДТС: 444) qïlïq id. Идел-Урал телләрендә кайбер мәгънәләре холык сүзе тәэсирендә формалашкан. Бүтән кайбер кыпч. телләрендә (нуг., ком., к.-калп.) қылық «кыланчыклык» мәгъ. дә ия. Радлов II: 770–773; Тыбыкова: 117; ЭСТЯ V: 211–212.