КЫЛАН, қила, кула (к. Будагов II: 21) тар. «вид подати (в Казанском ханстве), оброк» ~ алт., аз. қалан, бор. төрки (ДТС: 410) qalan id. Бу сүзне бик теләп калым (к.) сүзе белән чагыштыралар, ләкин, безнеңчә, шикләнер урын да бар.