КЫЛ «конский волос; шерстинка»; күч. «струна» > чув. хĕлĕ, хĕлĕк ~ мар. кыл, кĕл, ĕльык < гом. төрки қы‾л (к. Радлов II: 764), угыз. гыл ~ монг. хил, яз. монг. kilγasun, хәз. монг. хялгасун < бор. qılqasun, к. эвенк. ССТМЯ I: 392) килағаһун < қылага-сун «кыл».

Кы‾л < *кыла булса кирәк; к. себ. (брб.) кылаң «кыл» ~ бор. төрки qılaγı > кылау «кылчык, мыекча». К. Кылау, Кылган, Кылка. Федотов II: 342.