КЫЙШАН диал. «кривой (в абстрактном значении); кривляка; кокетка; тот, кто нарушает правила поведения, расчитывая на любовь и уступчивое, прощающее отношение других» (к. Тумашева 1992: 138) ~ кырг. қыйшақ, қыйшаң, каз., к.-калп. қыйсаң id. – бу нигездән ясалган тат., башк. қыйшанла-у ~ каз. қыйсаңла-, кырг. қыйшаңда-, каз. қыйсаңда-, тув. хыйыжаңна- «кыланчыклану; боргалану – сүзеннән кайту һ.б.» киңрәк кулланыла. К. Будагов II: 103.

Кыйшаң < диал. кыйшаңкы формасыннан, кыйша- < кыййыш-а- «кыйшык, кыеш булып китү, кыйшаю» сүзеннән. К. Кыйшык.