КЫЙРА-У сирәк «лежать в развалинах; рушиться, гибнуть» ~ гом. кыпч. қыйра- id. Бу фигыльнең юн. формалары тат. телендә активрак кулланыла: кыйрал-у, кыйрат-у. Räsänen 1969: 262.

Кыйра- фигыле -ра кушымчасы ярдәмендә кый «тирес, тиреслек; хәрабә» сүзеннән ясалган (чаг. җәй – җәйрә-, көй – көйрә-, сай – сайра-, төй – төйрә-, уй – уйра- һ.б.). Ш. ук (кр.-тат.) qıyır «ватык-сүтек» сүзеннән дә була ала.