КЫЙММӘТ «цена; ценно, дорого» < гар. қиммäт «бәя, хак» қийāм «тору, басу» тамырыннан. Бу тамырдан ясалган бик күп гар. сүзләре төрки һ.б. телләргә үтеп кергән, мәс., тат. кит. телдә истикамәт, икамәт, камәт, кыямәт һ.б. К. Кыйбат.

Дерив.: кыйммәтле, кыйммәтсез һ.б.; кыйммәтлек рус. «ценность» мәгъ. һ.б.