КЫЙМА (БТДҺ: 210) «толстая кишка» ~ нуг., каз., к.-балк. қыйма, кима, хак. хыйма «казылык», кырг. қыйма, уйг. қима «фарш, тапалган ит», аз. (АДДЛ: 131) гийма, гыйма << бор. (ДТС: 407, 442) qajïma, qïjma «фарш, вермишель һ.б.ш.» ← қый- (к. Кый-у ) «кисү; турау; фарш ясау» (бу мәгъ. уйг. һәм төр. телләрендә бар).