КЫЙЛЫ II: бер кыйлы, себ. (Тумашева 1992: 138) пер ғыйлы «уравновешенный, с ровным, предсказуемым характером» < қŏйлы < иске тат. хŏйлы «характерлы, холыклы» ← хŏй < иске фар. хой, хуй, хуи «үзенчәлек, характер» ← ху(д) «үзе»; шуннан төр. huylu «холыксыз; ниндидер бер сыйфатка ия» һ.б. → к. Кыйлан-у ; фар. хой, хуй «холык, кыланыш» күп төрки телләрдә бар.