КЫЙГАЧ, (ЗДС: 437) қыйқач «изогнутый (о бровях)», «косой, наклонный; наискось» < гом. кыпч., уйг., госм. қыйғач, башк. қыйғас, нуг., каз., к.-калп. қыйғаш, гаг. кыйнаш id., аз. (АДДЛ: 133) гыйгач «кыек яулык, өчпочмак» – иркәләү аффиксы -гач ярдәмендә кый- тамырыннан ясалган (*кыек-кач?). Чаг. алт. кыйгас «көйсез, холыксыз». Күрше телләргә дә кергән, к. калм. кигас «кыек».