КЫЗАР-У «покраснеть, краснеть» < гом. көнб. төрки қызар-, угыз. ғызар- id. бор. *қыз «кызыл» тамырыннан.

Дериватлары бар: кызарыл-у, кызарын-у, кызарыш-у, кызарт-у; тат. кызарткы «мичтәге утлы күмер» (ДС III: 93), кызартма – күмәч төре һ.б.