КЫЗАМЫК «корь» > чув. кăсамак, мар. кызамык, кыжамык, удм. кызамык < гом. көнб. төрки қызамық, төркм. аз. гызамык, ком. қызамуқ id. кыз «кызыл» тамырына чир-хасталык атамаларын ясагыч -амык кушымчасы ялганып ясалган. Төп чув. хĕрлехен «кызамык» < болг. һырлыган (< *кырлыган) > мар. ырлыган, ерлегäн id. ← бор. төрки *кыр «кызыл, кызыллык». Федотов I: 261; ЭСТЯ VI: 192–193. Чув. сүзе, ихтимал, кызамык ны кырлыган белән дәвалаганнандыр.