КҮШӘ, диал. күшәй (без теркәдек. – Р.Ә.), «навой, нитки для основы тканья, связанные наподобие звеньев цепи для компактности и – чтобы не спутались – в таком виде звенья надеваются на столбик» ~ башк. диал. күшәк id. Тат. күшә баганасы ~ башк. (БТДҺ: 167) күшә «юан киндер бау» < бор. төрки *кöшäгä «толым» булса кирәк, к. тув. кöжээ, кöжэгэ (< кöшэгэ) > хак. кöзä, кöзэ «кызлар какулы; какуллы кешеләрне сурәтләгән сынташ, балбал» (к. Сат 1984: 187–198; Грач: 94). Тат. диал. күшә «үлән төре, көпшә» (ТТАС II: 317) сүзенең күшә гә мөнәсәбәте ачык түгел.