КҮТӘРӘМ: күтәрәмгә калу «истощиться до того, что не иметь сил стоять на ногах (о скотине)» К. чув. кÿтерем [күтэрэм] id., мар. кöтрем «нерасторопный, медлительный; капризный» (Иванов, Тужаров: 89) ~ нуг. кöтерем, кырг. кöтöром, кöтöрүм «күтәрәм, бик йончыган», төр. kötürüm «яраланган, нык алҗыган» һ.б. < күтәрем, к. Күтәр-ү.