КҮР-Ү II(чара күрү, килә күр кебек тәгъбирләрдә) «выполнить, исполнить, совершить, вести (дело), проводить (в жизнь)» ~ чув. кÿр- «китерү; ташу; куллану» < иске тат. күwĕр- < чыгт. (Радлов II: 1402; Боровков 1963: 177–178) киwир-, киwүр- < бор. төрки (ДТС: 306) kigür- < уйг., иске тат. («Нәһҗел-фәрадис»тә) киргүр- «китерү; башкару» ← бор. төрки *kir- «эшләү». Егоров 1964: 124.

Тат. күр-, ихтимал, халык (сөйләм) телендә күwĕр- дип тә әйтеләдер, аны әд. телгә шул вариантта алырга кирәк. «Мөхәммәдия» телендә иман күwүр- «дин тоту». К. Күвер-ү.