КҮРКӘМ «видный, красивый на вид» ~ нуг., каз., чыгт. кöркäм, кырг. кöркöм id. күрек «матурлык» нигезеннән (күрек-ә-м), к. иске тат. күркәй-ү «матурлану», бор. чыгт., уйг. кöркäт- «матур итеп күрсәтү» < бор. төрки (ДТС: 318) кöркä- «матураю» һ.б. ЭСТЯ III: 80–82.

Дерив.: күркәмлек, күркәмлән-ү.