КҮРӘ-Ү (брб., ЗДС: 356) «засыхать (о траве, особенно о сене)» < гом. кыпч. кöрә-, кöре-, угыз. (төр. һ.б.) köre-, göre- «уменьшаться, утончаться от засыхания». Чаг. бор. төрки (ДТС: 304, 330–331) kevrä- «зәгыйфьләнү; нечкәрү; юкару (үлән тур.)», төр. (Будагов II: 148) кеврек «кипкән (үлән)» һ.б. К. Күрәгә, Күрән.