КҮПЧЕК, башк. күпсек «маленькая подушка», мар. күпчык, көпцөк, чув. күпчĕк < гом. кыпч. кöпчэк, кöпчүк (нуг., каз., к.-калп. кöпшĕк, кöпшэк, кöпшүк), каз. (ҚТДС: 165) көпшiк «ястык», (Будагов II: 142) кÿпшек «арба ястыгы», калм. кепциг «күпчек; ияр мендәрчеге» < кöпү-чэк, кöпү-чүк, ягъни «кечкенә көпе» (эченә мамык куеп сырылган һәртөрле әйбер) сүзеннән булса кирәк. К. Көбә, Көпе. Будагов II: 142; Федотов I: 324 (көпшәк сүзе белән бәйли һәм бу, безнеңчә, дөрес түгел).