КҮМ-Ү «закопать, хоронить, оставить под наваленной массой» < гом. кыпч. кöм-, угыз. гöм-, тув. хöме- id. Бу сүзнең исем коррелянты да бар: төр. göm «күмелгән запас». ЭСТЯ III: 70–71. Чаг. Күмәртә .

Дерив.: күмел-ү, күмеш-ү, күмдер-ү ; к. Күмәч.