КҮЛӘН-Ү (ДС I: 120; ДС III: 102–103) «собираться на работу», «поесть на поле (во время работы)» ← күллә-нү «җигелү; ат җигеп алу» сүзеннән булса кирәк, к. тув., бур. хүллә-, монг. хöллö- «җигү». К. ш. ук Күлек, Күлем.