КҮКШӘНӘК, себ. (Тумашева 1992: 104) кöкшүнәк «старуха» ~ кырг. кöкшүн «карт кеше», алт. (к. Будагов II: 159) кöкшöн «бабай, баба, җәт». Кöк ~ күк «тамыр» сүзеннән кебек, ләкин к. каз., к.-калп. кöкши ~ кöкчи «тирмәне яңадан җыючы тәҗрибәле карт яки карчык» ← «күкче».