КҮКРӘ-Ү «греметь» < гом. төрки, алт., уйг. күркүрә- id. күр-күр «гөр-гөр, гөрелдәү авазы» тәкълиди сүзеннән; к. яз. монг. kürkire-, чыгт. kükre- «күкрәү» (Поппе 1938: 230).

Дерив.: күкрән-ү, күкрәт-ү. Себ. (Тумашева 1992: 107) күкрәк «күгерт», күкрәвек.