КҮКЛӘ-Ү III«корчевать (лес, сад)» > мар. кукла- < гом. төрки кöкле-, кöклә-, төр. köklemek id. ← кöк «тамыр». К. чув. кăкла- «күкләү, төпләү» ← кăк «тамыр; төп». К. Күк II. Федотов I: 248–249.