КҮЗЛЕК «очки» (күзлек – сыйфат мәгъ. дә бар) > мар., удм. кöзлык ~ чув. куçлăх < гом. кыпч. кöзлик, кöзлүк, угыз. гöзлүк id., әлбәттә күз сүзеннән.

Дерив.: күзлекле, күзлексез; күзлекчән; күзлекче.