КҮЗӘФӘ (ДС I: 119; ТТДС I: 280), күзәбә (ЗДС: 345) «то, что перед глазами; на виду; óчно» ~ (Ф. Әмирхан телендә) күз әфәсе id., иске тат. (Троянский II: 166) күз әбедән (< әфәдән) «карар күзгә (на взгляд)» – күз (к.) һәм әфә < гар. ‘аффä «ачык, эчкерсез» сүзләреннән гыйбарәт.

Дерив.: күзәфәле «кара-каршы килеп; йөреп (уку)», күзәфәсез «читтән торып (уку; хөкем итү һ.б.)», күзәфәлә-ү «күз алдына китерү».