КҮЗӘТ-Ү «наблюдать» < гом. төрки кöзэт- (угыз. гöзәт-) id. урта төрки küzät- «саклау, абрау», тат. диал. (к. Күзәт ), башк. күзә-ү «төзә-ү; (чыбыркы сабы белән) төртеп күрсәтү» фигыленең йөкл. юнәлешеннән (мәгънәсе үзгәребрәк) килеп чыккан, әлбәттә. Күз < кöз тамырыннан. К. ш. ук тат. диал. күзәлә-ү «күзәтү» (Җомагыл … әледән-әле Гөлсемне күзәли. Ф. Сәйфи-Казанлы). ЭСТЯ III: 64–65.