КҮБӘЛЕК (ЛТ II: 69) «стелька (с приподнятыми краями); каблук» ← (Тумашева 1992: 205) күбә «колыбель, люлька в виде корыта; боковые доски колыбели» ~ каз. (Катаринский) кöбе «кырый; җөй; кырые күтәренке яссылык», кырг., алт. кöбö, кöбöö ~ яз. монг. köbüge (> бур. кöбöö, калм. кöwее) «кайма, кырпу; күбә» ~ эвенк. кувэ, куво «куныч кайтармасы» һ.б.; бу сүзләрнең фигыль коррелянты тат. диал., башк. (Радлов II: 1519; ТТДС I: 278; БТДҺ: 148) күбе-ү, көбө-ү < бор. төрки (ДТС: 311) köbi-, kübi- «калын сыру, калын материяне (тирене һ.б.) тегү», себ. «итек тегү» ~ төркм. (к. ЭСТЯ V: 111) кöпе-, төр. köрü-, göbü- «калын сыру», алт. диал. күбүр- «тирәли сыру». Ramstedt 1935: 242; Räsänen 1969: 285; ССТМЯ I: 143. К. Күбәгәй.

Рус. каблук < төрки köbülük булса кирәк, к. монг. гүвээ «тау теземе; кырый мендәр (рус. “валик”)».