КУШЫК «строфа песни; рифмованный речитатив» ~ гом. кыпч., к. каз. қошық, кырг. қошоқ, үзб. қўшуқ, госм., чыгт. (Будагов II: 84) қошуқ < бор. төрки (ДТС: 460) qošuγ > төркм. қошуғ, төркм. диал. (ТДГДС: 114) ғошғы «шигырь, поэма», чыгт. «икәүләп җырлау», чаг. ш. ук тув. кожамык, кожумак, кожаң «такмак». Бу сүзләрнең тамыры қош- «кушу» (һәм кушык < кошық, кошуқ «кушылган, береккән һ.б.ш.»), ләкин аның «поэтик» мәгънәсе бор. заманнарда ук аерымланган, к. тат. (ТТДС I: 259) қуш-у «шигырь, җыр чыгару» < гом. кыпч. қош-, бор. төрки qoš- id., як. хоһоон (< *кошаган) «җыр; кушык; сүз кушу» ← хоһуй- < хошуй- «мактап җырлау». Чаг. Кушымта.