КУШ I(Тумашева 1992: 137) «шалаш; куыш» < гом. кыпч., иске чыгт. һ.б. қош «чатырлар теземе, чатыр; гаскәри чатыр, гаскәр лагере», кырг. қош «каравылчы һ.б.ш. тирмәсе, еш кына буш тора торган торак» ~ монг. хош «вакытлы торак» һ.б. >> рус. кош «ирәк (стан)», бор. рус. кошь «олау; хәрби лагерь» һ.б. (к. Аникин: 309). Хәз. тат. куыш < қоғуш ~ (себ.) қōғус, қōғуз турыдан-туры қуш < қош белән баглы түгел. Чаг. Кушын, Күшен.

Қуш < қош тур. зур әдәбият бар. Doerfer III: 363–363.