КУЧЧАК, куццак (ДС I: 102) «баран; горячий борец» < гом. кыпч., к. ком., үзб. һ.б. қоччақ (> нуг., каз., к.-калп. қошшақ), төркм. қочақ, ғочақ, ғоччақ, төр. диал. koçag һ.б. «кучкар; шәп егет, герой; фидакяр», безнеңчә, куч-чақ < қоч-чақ, ягъни қоч (к. Кучкар ) сүзенең иркәләү-кечерәйтү формасы. Räsänen 1969: 296; ЭСТЯ VI: 89–90.