КУСАР «большой, длинный нож, косарь» ~ чув. кусар, мар. (Иванов, Тужаров: 87, Саваткова: 87) косар, косор id., гаг. косор «бакчачы пычагы» < рус. косарь (?); рус. коса «чалгы» һәм косарь «чалгы пычак (иске чалгыдан ясалган пычак)» сүзләренең этимологиясе ачык түгел (косить «печән чабу» үзе коса сүзеннән). Чаг. ш. ук гар. қусар «кыска кылыч». Федотов I: 313.