КУРГАН, (Н. Исәнбәт телендә) қорған «курган; среднеазиатская крепость с глиняными стенами» < гом. кыпч., чыгт., уйг., төркм. һ.б. қорған, кырг. қорғон, госм. қурған < бор. төрки, бор. монг. qorïγan id., к. бор. төрки qorïγ «сакланыла торган җир; биләмә» ← (ДТС: 458–460) qorï- «яклау, саклау» ~ ком., уйг. қору-, қора-, алт. (Баскаков 1972: 224–225) коры- «яклау, саклау» (к. Курга-у, Курк-у, Курчала-у ). К. ш. ук тунг. қориган «киртә; бура ныгытма» гом. алтай сүзе, к. ССТМЯ I: 415 (бик күп материал күрсәтелә).

Курган < қорған сүзе төрки телләрдән бик күп күрше телләргә кергән. Räsänen 1969: 282; Фасмер II: 424; Аникин: 326; Сафаров: 40; Тимергалин: 266.