КУРА Iмиш. (ЗДС: 338) «жердинка, жёрдочка (в доме); ограда из жердей»; қура диал. (к. ш. ук қурай ) «(сухой) стебель высоких трав или мелких кустов», (Остроумов 1872: 94) «рябинник – растение в высоких хлебах», (К. Насыйри буенча, к. ЛТ II: 46) «вак агач, эре үлән» > удм. (Тараканов: 91) куро «каты салам», мар. (Саваткова: 108) ора «салам; терлеккә ашарга яраксыз каты үлән» ~ каз. қора, (ҚТДС: 206) қорағаш «озын, юан таяк». Бүтән төрки телләрдә сирәк очрый күрәсең, к. СС kuura «чүп үлән», венг. koro «коры сабак» һ.б. Курай (к.) белән бердәй булса кирәк, к. гаг. қорай «каракура, чыбык-чабык». К. түбәндәгене.