КУПШЫ-У «вспучиваться (о льде на реке весной); отваливаться; разволноваться, терять спокойствие (о человеке)» < бор. *қупчы- id. к. каз. қопсы-, кырг. қопшо-, ком. қопчу- «кубалаклау» (кыргызча күчемле мәгънәдә – «купшыту») ← қуп- < қоп- фигыленең интенсивлык формасы (-чы//-че кушымчасы; чаг. арчы-, борчы-, кырчы- һ.б.ш.); ч > ш күчеше бу сүзнең тат. теленең нугай компонентыннан килгәнлеген күрсәтә. К. Купшак.