КУПАЙ-У «надуться от чванства; чрезмерно возгордиться» ~ каз., добр. тат. (Akb: 216) kopay- id. ← kop «мактанчык». Бу сүз исә фарсычадан булса кирәк, к. югарыдагыны.

Дерив.: купаеш-у; купайт-у «күптерү, арттырып мактау һ.б.ш.».

Купай һәм купай-у сүзләренең формалашуында ономопоэтик қоп ~ қоқ «кабарынкы; горур» сүзенең тәэсире бар.