КУМАК диал. «узелок; горсть» < рус. комóк (? к. ТТДС I: 256). Чаг. ш. ук башк. қум < гом. төрки, монг. қом «ияр астына салына торган киез», шуннан қомақ «ияргә тагылган төенчек».