КУЛТЫРМАЧ «украшение к платью в виде погона; оборка в начале рукавов» > удм. колтырмач, чув. хултăрма, хултăрмач id. < чыгт. колтурмач, аз. қолтурмаҗ «киелми торган озын җиң (еш кына аркага кайтарыла һәм ике шундый җиң очы бергә беркетелә)» ← қолтур «култыр», к. ш. ук кырг. қолтурмач «балалар йөртү өчен кулланыла торган иярдәге як-як тоткалар, кечкенә бәләсәләр».

Күрәсең қолтур ~ қолту тамыр сүзе бик борынгы. Аның чыгышын-ясалышын төгәл билгеләү дә кыен. К. ЭСТЯ VI: 41, 43.