КУЛАТЫ, кулады, колаты (Тумашева 1992: 127) «вид коршуна», (ЗДС: 411) «разновидность орла, беркута» ~ чув. хăлат, (Сергеев 1968: 79) хăлатă, хăлаш «козгын», каз. (ҚТДС: 212) қуладын, қŏладын жапалак «мүктәргедән зуррак ябалак шикелле кош», кырг. қулаады, қулаалы «сарыча; козгын», шор. қулады «карчыга» һ.б. < бор. монг. quladu «саз карчыгасы». Räsänen 1969: 298; Федотов I: 321–322. Бу бик бор. сүз булса кирәк, к. венг. holló «козгын». Башк. кавеме колаты атамасы да шул кош исеменнән бугай (һәр кавемнең кошы, ораны, тамгасы булган).