КУЛАК[кулак] «богатый крестьянин, держащий наёмных работников; кулак» < рус., төп мәгънәсе «йодрык», әмма рус сүзе үзе төрки телләрдән. Ләкин төрки телләрдә бу сүзнең канәгатьләндерерлек архетибы табылмый. Безнеңчә, кулак < бор. тат. (ō > у) қоллақ, қуллақ «кул белән эш итүче», кулла- нигезеннән, к. үзб. кўлла-, чыгт. қолла- «кул белән эш итү; култыклау», ком. қолла- «куллану», к.-балк. қолла- «үзләштерү», кр.-тат. қолла- «җаен эзләү, җаен табу» – шуннан *қоллак «кулына эләктергеч, йомдыргыч»? Дальдә рус. кулобой «сугышкак, сугышырга яратучы; кул күтәрергә яратучы унтер-офицер». Будагов II: 87–88.