КУЛАГАЙ «взяточник» < иске монг. xulaγaj «карак, караклык» > хәз. монг. хулгай id., монг. диал. кулакай id., яз. монг. xulaγu- «урлау, караклык итү» > тунг. хулаха- id., чжуан. hu-lâh-hâi «юлбасар» һ.б. ССТМЯ I: 476.

Кулагай сүзе төрки телләрдән тат.-башк. даирәсендә генә очрый. «Ришвәтче» мәгънәсе кул сүзе тәэсирендә барлыкка килгән.