КУКЫР «хвастун; хвастливый» ~ үзб. (ЎХШЛ: 163) қоқыр, қўкир id. бу сүзнең дериваты кукырай- < гом. кыпч. қоқырай-, қоқурай- киңрәк таралган. Тамыры – кук (к.). Чаг. төр. kokodoz «нахал мактанчык».