КУК, кукы диал. «гордый, важный, спесивый» → себ. күке-ү, қуқы-у «возгордиться» (к. ДС I: 120, Тумашева 1992: 107) ~ каз., к.-калп. қоқи- id. күп телләрдә очрый торган қоқ «әтәч» сүзеннән булса кирәк, к. кар. қоғут, гаг. қоқош, рус. кóкош, укр. кокош, фин. кикко, ит. cocco, фр. coq, инг. cock «әтәч; кук, кәттә, беренчелек, беренчелек дәгъвасында булучы». К. Кукыр.