КУЗНА, диал. (ДС III: 49) гузника «игра в альчики; кóзонки» ~ чув. кусна, мар. козно-лу, удм. козлок, козан «кузна (ашык) сөяге, чәмәй, шәмәй; ашык – кузна уены» < рус. кóзны, козонкú, козлóк һ.б. id., ләкин бу сүзләр үзләре төрки телләрдән, к. Кузый.