КУЕРЫК[қуй ы̌р ы̌қ] «мутный, взбаламученный (о воде)», «гуща» – куер-у фигыленнән үзенчәлекле дериват. К. ш. ук куерткы ; (мәсьәләне) куерту ; куертма һ.б.

Дерив.: куерыклы, куерыксыз; куерыклану.