КӨШКЕЛ[көшкөл] (Г. Бәширов), диал. (ТТДС I: 277) көшкә, көшке, көшкө, (Кандалый 1988: 387) күшки, (Ф. Әмирхан I: 38) көшлек «избалованный; кокетливый; предерзкий» ~ башк. (БТДҺ: 156) көшкө, көшкән id. Сүзнең деривациясе киң: тат. көшкеллән-ү, башк. көшкәндә-ү, көшәндә-ү, көшкәннә-ү «кыланчыклану, назлану, юхалану» һ.б. Ачык түгел.