КӨРМӘ-Ү, себ. (Радлов II: 1464) күрмә-ү «завязывать двойным узлом» < гом. кыпч., алт., чыгт. күрмэ-, кырг. күрмö- id. ← бор. *күрэ- «бәйләү, төенләү» сүзенең интенсивлык формасы, к. яз. монг. güre-, бур. гүрэ- «ишү, ишелдерү, үрү, бәйләү». Räsänen 1969: 310; ЭСТЯ V: 148.

Дерив.: көрмәл-ү (тел тур. «катлану; авыр хәрәкәтләнү»). Чаг. Көрәш-ү.