КӨРМӘ «зонт, покрышка из холста для квашни; задник саней (к которым прислоняются спиной)» > чув. кĕрме, мар. кĕрмä id. < көремә < күрүме ← *көре- < *күрү- «күләгәләү» (< бор. төрки kölü- id.?) Чаг. алт., каз. күрме, яз. монг. kürme, бур. хүрмэ, маньч. күрүмэ «иң өске, тун өстеннән киелә торган кием; бөркәү» (к. ССТМЯ I: 437).