КӨРЕЧ[көрөч], (ЗДС: 357) күрец, күреч «ясень», диал. «рис» < гом. кыпч. к. к.-балк. күрүч, күйрүч, ком. гүйрүч, аз. гöйрүш, төр. (DS VIII: 305) küvrüç ~ чув. кавăрăç, каврăç id.; к. ш. ук венг. köris, осет. kärz (төрки телләрдән) id. Безнеңчә, бу сүз төрки, фар. гүрүнч «дөге» сүзе белән бердәй. К. Корычагач. ЭСТЯ V: 152 (этимология безнеңчә түгел).