КӨРӘ-Ү «гребать, сгребать»; «грести веслом» (Троянский II: 156) < гом. төрки күрә-, тув. хүүрэ-, угыз. күрү-, бор. төрки küri- id. (Räsänen 1969: 310). Тамыры *күүр «читкә этәреләсе нәрсә, чүп». Бу фигыль бик продуктив нигез, к. Керәшә, Көпкә, Көрәк, Көрәнте, Көрәч, Көрт, Көсмән. ЭСТЯ V: 150–152.