КӨРӘ, көрө (ТТДС: 276) «бодрый; упитанный» ~ чув. кĕрĕ id. Тат. сүзе (т. я.) чув. сөйләшләреннән бугай, ләкин к. төр. дә güre, gürbüz «көр, көчле вә кыргый; өйрәтелмәгән тай, кыргый» фарсычадан алынма шикелле, к. фар. гур, гүр – кыргый ишәк төре һәм гайрәтлелек, кыргый елгырлык символы. Элекке тат. әд. телендәге көр арыслан идиомасы да шул мәгъ. К. төркм. гүр тоқай «куе үләнле тугай». Монда тикшеренәсе бар (арыслан – төбендә «кыргый җәнлек» мәгъ.)