КӨПЧӘК, диал. күпчәк «труба, шланг; вал (из полого бревна); ступица колеса; колесо без спиц» > чув. күпчек, кĕпчек «көпчәк; иярнең арт терәге», хант. (Kannisto) tupčäx «көпчәк» < гом. кыпч., к. башк. көпсәк, кар. кипчэк, кипцэк, күпчэк, қупчақ, кр.-тат. кöпчэк, к.-балк. арбакöпчэк, кырг. күпчöк, нуг., каз., к.-калп. күпшек, күпшäк «тоташ тәгәрмәч», төркм. (ТДГДС: 118) күпҗек id. ← күп, күбү «тамырыннан», к. Күбәк. Кайбер телләрдә (чув., төркм.) күпчек белән контаминациягә кергән (бу сүз исә бөтенләй бүтән тамырдан).

Диал. күпчәкле, көпчәксез (мәс., арба). К. Көпшә, Көпшәк.